Dekleta

Deze dekleta zijn weer lekker bezig geweest de afgelopen dagen, de lente is in aantocht en dat betekent een drukte van belang! Samen met de lente komen allerlei virussen mee met nieuw geïmporteerde dieren uit alle windhoeken van Europa en besluiten alle koeien te gaan kalven.
Ons nieuwe "kalvingsrecord" is gebroken, 3 kalvingen en 1 keizersnede in 21 uur tijd is nu het record dat verbroken moet worden. Helaas was de score levend versus dood deze keer een schamele 50%, hopelijk kunnen we snel weer wat levende kalveren ter wereld helpen om dit trieste gemiddelde wat op te krikken!
Eén van de dagen van de afgelopen week stond in het teken van groepsbehandeling. Een stal vol met testosteronbommen geïmporteerd uit voornamelijk Roemenië (lees stieren ;-)) stond ons op te wachten op een vroege ochtend. Zoals vaak gezegd wordt: "bij aankoop van dieren krijg je de ziektes er gratis bij", dit bleek ook in dit geval weer waar te zijn. Vaccinatie gecombineerd met een groepsbehandeling tegen allerlei virussen en bacteriën die longontsteking veroorzaken was de enige mogelijkheid. Zodoende waren we met 4 dierenartsen uitgerukt om de brand te blussen. Simone had als taak op zich genomen te helpen met het vangen van de stieren (hierover later meer), Kathalien was mevrouw antibiotica en koortsremmer (ongelofelijk, de gemiddelde temperatuur van de stal rees de pan uit), een andere dierenarts was meneer vaccinatie en de laatste was de supplier. Als een geoliede machine hadden we al snel de slag te pakken en binnen 2 uur waren 57 jong, onstuimige vleesbundeltjes behandeld en gecontroleerd, teamwork! Dit bleef ook nu weer niet onopgemerkt bij de veehouder. Uiteraard kregen we weer een hele lunch bestaande uit vlees, brood en augurken voorgeschoteld, maar dat was nog niet alles! Bij het verlaten van de boerderij werd ons 50 euro in de hand gedrukt, om een biertje of koffie van te kopen, volgens de man hadden we het verdiend omdat we als eerste vrouwelijke student veearts de voet in de stal gezet hadden en ons mannetje hadden gestaan tussen de stieren, wij zeggen girlpower! ;-)
Overigens is het ons nu al twee keer overkomen dat we helemaal volgegeten waren met worst en zelfgebakken brood, dit op zich is ons nu wel bekend. Nieuw is echter de trendy vraag op dit moment die gesteld wordt als we al tonnetje rond zijn. "Willen jullie misschien nog pannekoeken?" We beginnen ons langzaam af te vragen of we misschien meer moeten oefenen op de gezichtsuitdrukking die zegt m'n buik spant ik ben voldaan! Blijkbaar kijken we nu namelijk nog teveel als uitgehongerde, trieste studenten :p

Van de stieren schakelden we toen over naar de schapen, die hier in minder grote getallen voorkomen. Onze taak was het nemen van bloedstalen bij een kleine kudde in het kader van een officieel bestrijdingsprogramma verplicht door de overheid. Een mooie kans om eens te oefenen met het bloedstalen nemen bij schapen. Het is echt genieten van het leuke Sloveense lokale schapenras dat eruit ziet als crossende dreadlocks ;-) Gelukkig hadden we onze persoonlijke vanger mee (lees: de dierenarts) en zodoende ging ook deze klus weer super vlot!

O, ja de Sloveense medestudenten hebben ons ook weer verbaasd. Na één van de vele kalvingen in de babyboom periode (oftewel midden in de nacht) kwam een van de mannen met het briljante idee de volgende morgen eieren te bakken als ontbijt, een soort anti-kater ontbijt maar dan tegen de slaapkater. Wij dachten dat hij een grapje maakte toen hij zei dat hij ons wel wat zou komen brengen de volgende morgen. Niets is echter minder waar, in Slovenië is een man een man een woord een woord. Klokslag half 7 werd er op de deur gebonsd en werden we begroet met een pretbek die met 2 borden vol met gebakken eieren en stukken brood voor onze neus stond. Roomservice is er niks bij!
Het feest was pas compleet toen de prof ook voor de deur stond en vroeg om een bakje pleur (hij had op de kliniek geslapen omdat we pas zo laat s'nachts terug waren). Zodoende zaten we met 4 man aan onze keukentafel, wij genoten van de eieren, onze Sloveense collega van de Hollandse ontbijtkoek (met dank aan Julian en Anneke :-D) en de prof aan de zwarte troost zonder eten want ontbijten is nog altijd voor watjes ;-)