Polovica

10 maart 2016 - Zalec, Slovenië

De titel van deze blog heeft een ietwat tragische betekenis. Het betekent namelijk zoveel als de helft, ons verblijf hier is namelijk al de magische grens van de helft van het aantal weken gepasseerd. Iets waar we niet teveel aan proberen te denken want het is hier te leuk om al naar huis te willen! Vorig weekend kwam echter een deel van thuis op bezoek bij ons in Slovenië iets wat dan wel weer heel erg leuk was! :-D Uiteraard moest er tijdens deze gelegenheid traditioneel Sloveens gegeten worden iets wat bij iedereen heel erg in de smaak viel.
Ja, laten we het weer eens over eten hebben ;-) Uiteraard gaat de zoektocht naar de beste vleeswaren, kazen, broden en schnaps dagelijks door. Wij kunnen op dit moment vermelden dat de beste gedroogde gezouten ham waarschijnlijk gevonden is! Wat hebben wij vanmorgen om half 10 heerlijk zitten smullen! ;-)
Voor de beste salami hoefden we uiteindelijk niet ver te zoeken. Omdat we zoveel eieren hadden buitgemaakt de vorige week besloten we onze collega's op gevulde eieren te trakteren (een gerecht wat ze hier namelijk ook niet kennen). Dit idee werd enthousiast begroet met het volgende voorstel. Als jullie de eieren brengen, zorgen wij voor vlees, brood en koffie en zo geschiedde. Een gezellig koningsontbijt op dinsdagmorgen met de hele club. Gewoon omdat het kan :-D

De prof, die ondertussen als een vaderlijk figuur onze beste vriend geworden is wilde graag kennismaken met het bezoek uit Holland. Dus zaten we gezamenlijk in ons thuisrestaurant (alias de lokale kroeg ;-)) vijf keer vallen van de kliniek vandaan te genieten van prachtige verhalen en een lekker bruin biertje!
Andersom werkt dit principe trouwens ook. Op een avond ging de spoedtelefoon... de eigenaren van een kleine hond waren ontzetten bezorgd vanwege pijn in de rug van het diertje en besloten om aan het einde van de avond naar de kliniek te komen. Deze beslissing bleek echter nogal op losse schroeven te staan want toen onze vriend prof net het parkeerterrein van de kliniek op stoof was het probleem op magische wijze als sneeuw voor de zon verdwenen. Dit tot ongenoegen van iedereen hier die al uit de pyjama gesprongen was en klaar stond de onfortuinlijke hond op te vangen. Wat doe je als zo'n plan in duigen valt? U raadt het al, je loopt naar de vrienden uit Holland die boven de kliniek wonen, pakt een stoel, slaakt een diepe zucht en zegt volmondig ja op de vraag: Wijntje?.... ;-)

Ondertussen wordt de kliniek voor de runderen steeds opnieuw bevolkt met zieke dieren. De reclame gaat hier goed rond waardoor steeds meer boeren erop vertrouwen dat hun dieren hier in goede handen zijn wat resulteert in een toenemende stroom van patiënten. Zo ook vandaag,  waar op aanraden van de boer zelf 3 jonge stieren met longontsteking vanaf nu onder onze hoede zijn. Uiteraard gaan we ons uiterste best doen onze nieuwe vriendjes erdoor te helpen!
Overigens, sommige dieren zijn niet zo blij met ons. Vooral moederdieren kunnen enig ongenoegen uiten wanneer wij trachten hun kroost te helpen. Een miniscuul naaldje lokt bij kleine biggen een geschreeuw uit wat door merg en been gaat waardoor onze zeug echt dacht dat wij de kleintjes aan het vermoorden waren getuige haar ontblootte tanden en angstaanjagend "gegrom". Een extra hekje tussen ons en de lieftallige overbezorgde moeder is dan geen overbodige luxe ;-)

Onze woonkamer hebben we de afgelopen ook opgefleurd. Omdat het internationale vrouwendag was kregen we van verscheidende dierenartsen cadeautjes. Rozen en een kalender vol met mannelijk schoon zijn nooit een slechte keus. Als gevolg versieren zij nu onze kamer ;-)
 

Foto’s

1 Reactie

  1. Marja mes:
    11 maart 2016
    ik heb weer genoten van jullie verhaal.
    en ligt er nog sneeuw bij jullie.

    groetjes van marja.